ՆՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Փառաբանությունից և աղոթքից հետո Հովիվ Տիգրանը խոսեց նախաամուսնական պատրաստության մասին:

Նա նշեց, որ ամուսնությանը ճիշտ նախապատրաստվելը ավելի կաևոր է, քան բուն ամուսնությունը: Մինչ ամուսնությունը մենք պետք է պատրաստվենք այդ կարևոր իրադարձությանը, որից էլ կախված է լինեու ամուսնության ճիշտ ընթացքը՝ապագան:

Նախ և առաջ մենք պետք է աշխատենք մեր բնավորության գծերի վրա, որոնք պետք է համապատասխանեն «Աստվածաշնչյան չափանիշներին», քանի որ մարմնավոր բաները ժամանակավոր են, իսկ մարդիկ ամուսնանում են միմյանց բնավորությունների հետ: Մենք պետք է սովորենք շփվել, պետք է լավ զրուցակից լինենք մեր զուգընկերոջ համար:

Մենք չպետք է առաջնորդվենք զգացմունքներով, որոնք խափուսիկ են, այլ պետք է առաջնորդվենք Հոգով:

Սերն ու կիրքը շատ նման են միմյանց, և մենք պետք է կարողանանք զանազանել դրանք:

Սխալ որոշումներ կայացնելուց խուսափելու համար՝ մեր կողքին պետք է ունենանք խորհրդատու, և նա առաջին հերթին Հովիվն է և ծնողները:

Հովիվ Տիգրանը խոսեց նաև նախաամուսնական վտանգներից և թակարդներից, և երիտասարդների  շատ սթափ և զգույշ լինելու կարևորությունից, որպեսզի ոչ մեկ չհայտնվի դրանցում:

Այդ վտանգների տակ նշվեց չափից ավելի ուշադրությունը և կոմպլիմենտները, որոնք հենց այնպես չեն արվում , այլ արվում են ինչ-որ ակնկալիքներով:

Տան վատ մթնոլորտը երբեք  չպետք է պատճառ հանդիսանա ամուսնանալու և տանից հեռանալու համար:

Ինչպես նաև ամուսնությունը չպետք է լինի շահախնդիր, չպետք է լինի խղճահարությունից և վրեժխնդրությունից դրդված, և ամուսնության մեջ տարիքը չպետք է չափանիշ լինի:

Ծառայությունը ավարտվեց աղոթքով, որից հետո ներկաները շփվում էին և կիսվում կարծիքներով:

Խոսքը շատ կառուցողական, դաստիարակչական ու խրատական էր: Հովիվը իր մտերմիկ խոսքով երիտասարդներին ուղղորդող այնպիսի  բաներ ասաց, որ երբեք չենք լսի ո՛չ ընտանիքում, ո՛չ ծնողների կամ ընկերների կողից և ո՛չ էլ ինչ-որ ուսումնական հաստատությունում:

                                                                                                               Լուսինե Նիկոյան

Իմ մեջ տպավորվեցին այն պարզ օրինակները, որ գուցե բոլորիս մտքով անցել է, բայց, ինչպես հովիվն էր ասում, այսօր մենք հաճախ նրանց չենք հետևում: Ինձ դուր եկավ, որ նշվեց, որ խղճահարությունից ելնելով չի կարելի ընտրություն կատարել կամ պարտավորություն վերցնել, այլ պետք է ավելի սառը դատել ու գիտակցել, որ այն պարտականությունը, որ վերցնում ենք մեզ վրա, կարևոր է ու լուրջ:    

                                                                                                               Վազգեն Բարսեղյան